DERVİŞLERİN KAŞIKLARI

              Gerçek Sevgi Örneği

          Bir gün erenlerden birine sormuşlar "Sevginin sadece sözünü yapanlarla, onu

yaşayanlar arasındaki fark nedir?" "Bakın göstereyim" demiş ermiş. Ve önce
sevgiyi dilinden gönlüne indirememiş olanları çağırarak, onlara bir sofra
hazırlamış. Hepsi yerlerine oturmuşlar . Derken tabaklar içinde sıcak ve güzel

çorbalar gelmiş ve arkasından da derviş kaşıkları denilen bir metre boyundaki
kaşıklar.

Ermiş "Bu kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz" diye de bir şart
koymuş. "Peki" demişler ve içmeye teşebbüs çalışmışlar. Fakat o da ne? Kaşıklar
uzun geldiğinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar ağızlarına. En
sonunda bakmışlar olmuyor, öylece aç kalkmışlar sofradan..
Bunun üzerine "Şimdi..." demiş ermiş. "Sevgiyi gerçekten bilenleri, bilip te yaşayanları çağıralım
yemeğe" demiş. Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile gülümseyen nurlu insanlar
gelmiş oturmuş sofraya bu defa. "Buyrun" deyince her biri uzun boylu
kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki kardeşine uzatarak içmişler
çorbalarını. Böylece her biri diğerini doyurmuş ve şükrederek kalkmışlar
sofradan. "İşte" demiş ermiş. "Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür
ve doymayı düşünürse o malumunuz üzere aç kalacaktır... Ve kim ki kardeşini düşünür de doyurursa
o da kardeşi tarafından doyurulacaktır... Şüphesiz şunu da hiçbirzaman unutmayın. Hayat
pazarında alan değil,her zaman veren kazançlıdır ..."